Toen ik 14 was had ik vaak ruzie thuis, omdat ik dacht dat iedereen tegen mij was.  Ik had nauwelijks een band met mijn zus en mijn moeder. Ik had veel angstaanvallen, ik voelde me alleen, depressief en onbegrepen.  Uit wanhoop begon ik troost te vinden in alcohol. Wat met weinig begon werd al gauw meer en niemand had door dat dit een probleem begon te worden. Ik had geen interesse meer in school, waardoor ik het jaar ook over moest doen en zelfs terug moest naar mijn oude school. Het leek allemaal van kwaad naar erger te gaan.

In de JvO ontving ik de nodige steun en adviezen die mij hielpen om van richting te veranderen. Het leek al gauw alsof ik iedereen daar al kende, de jongeren waren aardig en grappig en ze durfden veel. Nadat ik de verhalen van sommige jongeren had gehoord wist ik dat het ook mogelijk was om mijn situatie te veranderen.
Ik ben nu een compleet ander persoon. Ik leef nu gezond, heb de drank niet nodig, ik voel mij niet meer alleen, depressief of onbegrepen. Ik heb nu een betere band met mijn moeder en mijn zus is nu mijn beste vriendin!

Sharon Vreeswijk